پندهای شنیدنیِ مشتی رجبعلی به عروسش
ما طبق برنامه ای که داشتیم دو شبانه روز مهمان پسرم رضا بودیم وقت غذا خوردن،همگی بر صندلی تکیه زدیم و دور میز نشستیم من گفتم کاش سفره را روی زمین پهن می کردید.همسرم نگذاشت حرفم تمام شود با آرنجش به پهلویم کوبید یعنی ساکت باش که ممکن است پسرمان جلو مهمانانش خجالت بکشد!
مرکز غذا وسط میز بود عروسم برایمان به قول شما شهری ها غذا کشید اول ظرف نوه را پر کرد و بعد یکی یکی .
وقتی شروع به غذا خوردن کردیم حمد خدا و بسم الله گفتم و به جای چنگال و قاشق از انگشتان دست راستم استفاده کردم خودم می دانستم حاضرین خیره خیره نگاهم می کنند به خصوص که خواهرها و مادرِ عروسم مهتاب خانم هم تشریف داشتند.عروسم از سر غرور و کنایه گفت؛حاج آقا قاشق چنگال دمِ دستتان هست!
گفتم؛عروس گلم قاشق و چنگال را دیدم بعد از خوردن غذا دلیل با دست غذا خوردنم را خواهم گفت.
وقتی همگی غذا خوردیم من دعای سفره خواندم و برای برکت سفره دعا کردم خواهر عروسم محض سرگرمی خودش و ناچیز و دهاتی شمردن من گفت؛حاج آقا برکت یعنی چی؟
گفتم؛سمانه خانوم! ریشه و اصل و نسب ما روستایی و دهاتی است به همین دلیل تا ریشه چیزی را تا ندانیم بیان نمی کنیم ما به لحظ شغلی که داریم خیلی بهتر از شهری ها با معنی برکت،مبارک و بار ک الله و تبارک و تبرک و. آشنایی داریم.
ما وقتی از خداوند می خواهیم برکت دهد یعنی از او می خواهیم نعمتش فراوان و با دوام و ثابت و پا برجا عنایت کند.
یعنی خدایا خیری در دنیا به ما عطا فرما که خیر اخروی را هم به دنبال داشته باشد.
برکت یعنی نعمت ها بیمه و زوال ناپذیر باشند.
یعنی.
اگر بخواهم در باره مبارک و برکت توضیح دهم باید ساعت ها گوش باشی سمانه خانوم.
پس از غذا خوردنِ تغییر جا دادیم و روی مبل و راحتیِ نه چندان راحت نشستیم عروس و پسرم بی درنگ چایی و میوه برایمان آوردند عروسم گفت؛حاج آقا آماده شنیدن هستم بفرمایید.
گفتم؛ عروس خوبم من حرف هایی می زنم که می دانم به مزاج و مذاقتان خوش نمی آید ولی به قول سعدی وقت سخن مترس بگو آنچ گفتنی است پس شما و رضا و مهمانان تان خوب گوش کنید شاید خیری در گفته هایم یافتید.
ادامه دارد
عروسم ,یعنی ,برکت ,گفت؛حاج ,چنگال ,سفره منبع
درباره این سایت